Viva Las Vegas

hier zijn we dan eindelijk........Las Vegas, en wat is het hier heet. Maar eerst nog even terug naar de afgelopen paar dagen.

Na Bryce Canyon zijn we door gereden naar Zion National Park. En weer een heel ander soort omgeving. Ook prachtig. Tja ik kan nog steeds niet zeggen welke omgeving ik het mooist vind, ze zijn allemaal zo unique en bijzonder en elke keer verval ik in herhaling met 'het is hier prachtig.'

In Zion hadden we een mooi plekje vlak bij een rivier. De Virgin river. Die stroomt vanuit hoog in de bergen van Zion NP naar Lake Meade. Dat is een aantal kilometer ten oosten van Las Vegas en ten westen van Grand Canyon. Daar is ook de Hoover Dam. Bij Lake Meade komt de Virgin River samen met de Colorado river en na de Hoover Dam stroomt het samen daar naar het zuiden tot in Mexico als de Colorado river.

In Zion hebben we gister een aantal hikes gedaan. Heb het wel geweten daarna. Eerst gehiked vanuit Weeping Rock naar de Hidden Cnayon. Dat is dus een klim van ruim een halve kilometer bijna recht omhoog. Na ongeveer 450 meter kom je op een deel dat zo smal is, dat je een ketting die langs de rots wand is vast gemaakt moet vast houden. Ik deed op dat moment iets verkeerds. Ik keek naar beneden. Kreeg een paniek aanval en duurfde geen stap verder. Gelukkig kwam Ton terug en we zijn de halve kilometer weer terug gelopen. Wat een verschrikkelijke klim. Echt niet voor watjes en je moet echt wel wat in de benen hebben. Daarna de Riverside walk. Die is meer vlak en gaat door een canyon die steeds smaller wordt. Dit is een hike van ongeveer 3 1/2 kilometer. Stijle wanden omhoog, planten die er tegen aan groeien en een rivier die erdoor heen stroom. Op het einde van de Riverside hike, kom je bij het begin van een hike die heet the Narrows. Deze wordt afgeraden als je niet echt een goed conditie heb. Deze is 15 kilometer lang en je kan alleen door het water. Als je ook na gaat dat in de rivier vele stromingen zijn, ijskoud is en er heel veel gladde stenen en rotsen in zijn dan moet je lichamelijk en geestelijk goed voorbereid zijn. Ook hier waarschuwen de Amerikanen herhaaldelijk voor hoe gevaarlijk het is. Na wat te hebben gegeten hebben we de Emerald Pond trail gedaan van 1.9 kilometer. Veel stijgen en dalen maar erg mooi op het einde waar twee watervallen zijn.

Terug bij de camper, helemaal uitgeteld maar weer een ervaring rijker.

Vanochtend bijtijds de camper opgeruimd en richting Las Vegas gereden.

Ik heb Ton gevraagd even foto's te plaatsen van alle dieren die we hebben gezien. Helaas de roadrunner niet op foto daar die echt heel snel (biepbiep) weg was.

Voor nu. Even bijkomen en zo Sin City in. Kijken of er wat te winnen valt,doei doei voor nu en ik laat jullie wel weten of we terug komen of niet.

En Jeanine en Joost, jullie zijn kanjers, bedankt XXX

Hoodoos

Hoi allemaal

Vanochtend een beetje op tijd onze bed uit want wij wilde een hike trail gaan doen. Het zou een hike van ongeveer 4,8 kilometer van Sunset point naar Sunrise Point. Dat zijn dan de Navajo trail en de Queens Garden trail samen. De afstand tussen Sunset en Sunrise is boven op de rim maar een 0,5 mile (ongeveer 800meter). Boven op de rim ben je ruim 8000 foot hoog ( 2438 meter) . Neem je de trail dan ben je dus de 4,8 kilometer onderweg. Er is een zigzag pad en een steile pad dat 159 meter naar beneden gaat. Dat lukt nog wel. Alleen als je hele slechte knieen heb dan is de hike niet an te raden. Het is niet eens de moeilijkste hike maar we zien veel oude mensen en jonge mesen die het echt onderschatten. Het uitzicht is prachtig. Het is wat schaduwrijk en je loopt tussen de Hoodoos. Ook zie je veel chipmunks. Onzettend aandoenlijke beestjes (denk aan Knabbel en Babbel) en ze gaan bij je bedelen ook. Helemaal niet schuw. Maar er staat een boete van 100 dollar als je beesten gaat voeren, dus maar niet doen. Toen de trail omhoog. Als je al op zo een hoogte bent dan ben je iets sneller buiten adem en dan moet je nog vrij steil naar boven lopen.....Er werd dus regelmatig gestopt. Ook hier erg belangrijk, veel water, energie drank, energie repen, fruit, zonnebrand spray en heel belangrijk een hoed met een brede rand en goede wandel schoenen. Hier moet echt niet te makkelijk over nagedacht worden. Hitte en hoogte spelen meer mensen parten dan je zou denken. Na een paar uur weer met de shuttle bus naar de camping. Ook hier zijn de shuttle bussen gratis. Behalve als je buiten de park logeerd. Dan moet je een National Park pas hebben of een bus kaartje aan schaffen.

Nu even lekker relaxen en straks bij de meer hier verder op kijken. Morgen gaan we naar ZIon. Vanavond zullen we wel even kijken welke trail we gaan volgen.

Tot morgen.

Antelope Canyon naar Bryce Canyon

Een uur geleden zijn we aangekomen in Bryce Canyon.

Eerst vanochtend vanuit Lake Powell naar de stad Page. Daar moesten wij ons melden voor onze excursie naar Upper Antelope Canyon. In een soort open Jeep werden we met 14 man ingeladen. Ton en ik hadden geluk. Wij mochten in de cabine zitten bij onze gids Rick een Navajo indiaan. En op weg. En een geluk dat we in de cabine zatten. Een deel van de rit was op zanderige terrein dus erg hobbelig en heel veel zand. Aangeklomen kregen we de mooiste rondleiding die ik ook heb gehad. Rick vertelde geweldige verhalen. Liet ons zien hoe we het beste foto's konden maken. En omdat ik met mijn snuffert vooraan liep nam hij mijn foto toestel van mij over en nam foto's om de groep te laten zien hoe je het beste resultaat kon krijgen. Het is een prachtige ervaring. Voor degene die er naar toe gaan....doe de Upper Antelope toer, echt de moeite waard en het mooiste wat ik ooit heb gezien.

Toen was het tijd om wat boodschappen te doen bij Safeway. Nog steeds zijn we onder de indruk van de supermarkten daar en zijn veel langer aan het rond lopen dan nodig en nemen steeds weer teveel dingen mee. Plus ze hebben in die supermarkten een Starbucks, dus een frappacino mee.

Na een prachtige rit, steeds hoger de bergen in (we zitten nu op hoogte van bijna 2500 meter) zijn we in weer een totaal andere omgeveing terecht gekomen. Heel groen en veel naald bomen. Lake Powell was namelijk erg droog en dor.

Nu even een drankje doen en relaxen. Morgen doen we een hike. Niet een hele lange maar we zijn wel een paar uur onderweg. Dus vroeg op om voor de ergste hitte op pad te gaan. Weer heel veel drinken mee en eten en hopen dat de afdalingen en klimmingen mee vallen. Het wordt wat moeilijker dat bij de Grand Canyon.

tot de volgende keer

naar Lake Powell

Vandaag zijn we afgereisd naar Page/Lake Powell. Dat is een deel van de Colorado rivier en gaat door Glen Canyon National Park.

Vanochtend bij het onwaken in Monument Valley was het gelukkig wind stil. Alles onder de rode aarde. Dus even stoffen en een dweiltje erover en na het ontbijt konden we vertrekken naar Page/ Lake Powell.Onderweg zijn we gestopt bij Horseshoe Bend (aan de Colorado rivier). Een natuurlijke bocht van de rivier in de vorm van een hoefijzer. Wat een wandeling naar toe zeg!! Een duin eerst 50 meter hoog en dan weer 70 meter omlaag. Door het zand dus, met 38 graden. Maar een prachtig uitzicht. En natuurlijk weer terug naar de camper.

Daarna door gereden naar onze camping. Een mooie plek met uitzicht op de Lake. Lekker in de shaduw met een drankje. Ja, ik weet dat het in Nederland slecht weer is en hier prachtig maar het is ook wel erg warm. Echt wandel of in de zon lig weer is het absoluut niet. Maar we genieten wel heel erg.

Morgen staat een bezoek aan Upper Antelope Canyon. Heb ik al eens een foto van geplaatst. Dat waren die grotten waar de zon zo mooi door heen scheen. Ben erg benieuwd.

Tot de volgende keer

Monument Valley

Vandaag zijn we aa gekomen bij Monument Valley. Na Sedona zijn we naar de Grand Canyon gereden. Daar zijn we twee nachten geweest. Alles is op het park perfect geregeld. Een mega grote camping voor campers maar je merkte daar niks van. Iedereen is heel rustig en 's avond is het na 22:00 gewoon helemaal stil. Ook de toiletten op de camping zijn perfect schoon gehouden. Dat viel me al op, op alle campings, hoe eenvoudig ook, de douche en toilet ruimtes zijn heel groot en erg schoon. Niks toilet rol onder je arm. Overal volop toilet papier.

Ook de Market Plaza zag er goed uit. Een hele grote supermarkt, bank,postkantoor en restaurant.

Onze eerste dag bij Grand Canyon zijn we naar de Visitors Center gegaan. Daar hebben we een film gezien over het ontstaan van de Canyon. Heel mooi en de moeite waard. Ook naar de Rim gegaan. Prachtig natuurlijk.

De volgende dag zijn we met de (gratis) shuttelbus naar een transfer stop gegaan en over gestap op een ander shuttelbus om naar Hermits Rest te gaan. Vandaar uit kan je de weg terug langs een hike route. We namen de South Rim Trail. Ongeveer 10 kilometer langs de Rim (rand ) van de Canyon. Ik heb aardig wat geoefend van tevoren maar dit was wel pittig. Erg warm, oneven , hoog en soms wel erg langs de rand. Gelukkig genoeg stops om wat te drinken en te eten. Dat je echt zelf moet mee nemen. Daar wordt echt op gehamerd. Overal lees je dat terug. Ook wordt er gewaarschuwed als je naar beneden wil hiken, dat het 10 - 15 graden warmer is en dat het in de zomer niet te doen is als je niet een zeer geoefende loper bent en niet zonder gids.

Na het eten zijn we naar Hopi Point gegaan om de zonsondergang te zien. Prachtig en wat kleuren de bergen mooi.

Vandaag dus afgereisd naar Monument Valley. Dat is onderdeel van de Navajo National park. Overal waar je komt zie je de native Americans. Ook spreken veel nog in hun eigen taal. Fasinerend om te horen en ze te zien. Alleen wat leven ze in een armoede zeg. Overal langs de kant van de weg met allerlei sieraden te koop en ander soeveniers. Overal hetzelfde. Hopend dat een toerist stopt om wat te kopen

Vandaag is het erg winderig en heet. Ook heel stoffig. Er zijn ook borden langs de weg waarop staat dat er Dust Storms voorkomrn in dat gebied. Als je wat astmatisch ben dan moet je niet hier komen. Erg warm, droog en de rode aarde stuift alle kanten op. Eigenlijk kan je niet eens buiten zitten. Volgens de jongen die hier op de camping werkt, valt het nu mee. Van de zomer wordt het 40 - 45 graden en dan waait het ook zo erg. Maa ook dit is prachtig om te zien. Zo bijzonder en indrukwekkend.

Wij zitten nu in de camper met de airco aan te genieten van de uitzicht. Morgen gaan we naar Lake Powell. We zitten dan hopenlijk lekker met ons voetjes in het water.

groetjes

Sedona

Vandaag zijn we vanuit Route 66 door gereisd naar Sedona. Eerst naar Flagstaff. Daar zag je dat het landschap al aardig aan het veranderen was. Veel meer groen en rotsen. Hoe dichter we bij Sedona kwamen hoe hoger, groener en grilliger het werd. Prachtig omgeving die je ook vaak ziet in cowboy films. Rode rotsen, hoge naald bomen en bergen tussen de 2000 en 4000 meter. Sedona zelf is een prachtige dorp met heel veel winkels met kunst en toeristische hebbedingetjes gemaakt door de locale bevolking (indianen, of zoals ze hier zeggen, the native Americans) Sommige dingen goedkoo,p andere erg duur. Sedona is eigenlijk bekend door haar vele New Age centra. Er zijn plaatsen in Sedona die worden Vortex genoemd, wat eigen 'werveling of kronkeleing betekend. Veel mensen ervaren Sedona als het krachtcentrum van mystieuze, buitengewone en paranormale metingen. Ook de omgeving versterkt dat een beetje met plaatsen als Cathedral Rock, Chapel of the Holy Cross en Bell Rock Vortex. Allemaal namen van bergen.

Maar we hebben een prachtige plek op de camping. Onder bomen langs een rivier. Heel mooi. Morgen gaan we naar de Grand Canyon en daar zullen we 2 nachten blijven.

tot gauw weer

heet, erg heet

hi allemaal

We zijn weer een beetje in de bewoonde wereld. We hebben dus internet. Afgelopen dagen zijn we op verschillende plekken geweest. Op Lake Isabella was het mooi groen en heuvelachtig. 'S avonds bij het camp vuur kwam nog een coyote langs, Hij liep ongeveer drie meter van ons vandaan en schrok meer van ons dan wij van hem. Na Lake Isabella zijn we richting Joshua Tree gereden. Wat een ongelofelijke mooie park. Onze camping was boven op een berg met uitzicht over het valley en het stadje Yucca Valley. Vooral in de avond een prachtige gezicht. Daar was het al rond de 37 graden. Daar hebben we onze eerste hike gedaan. Niet de hele 4 mile, maar een klein stukje. De volgende dag vroeg de camper in om richting Lake Havasu te rijden. Onderweg kwamen regelmatig plekken tegen dat we even moesten stoppen om rond te kijken. Lake Havasu ligt aan de Colorado River net over de grens California- Arizona. De weg van Joshua Tree daar naar toe is ruim 100 mile niks, echt helemaal niks. Alleen maar woestijn met hier en daar een struik. Eenmaal de grens over naar Arizona werd de landschap al anders. Wat groener ook. Lake Havasu City is ook een relatief nieuwe stad. Gesticht in 1964. Prachtige huizen en shopping centers met echt van alles. We zijn uiteindelijk naar een andere camping gegaan dat we van plan waren omdat we stroom en water nodig hadden. De camping waar we uiteindelijk kwamen lag heel mooi aan een baai van de Colorado River. Maar wel met een temperatuur van 43 graden. Dan maar de air-co in de camper aan doen.

De bedoeling was nog een dag te blijven de dag daarop richting Sedona te rijden. Dat zou een rit zijn van ruim 400 kilometer. We besloten maar richting Sedona te rijden alvast en een klein omweg te maken om route 66 te rijden. Dan zouden we uiteindelijk over de helft zijn. Aan route 66 de leukste plekjes gezien om te stoppen en foto's te maken. Erg commercieel maar wel bijzonder. En hier zitten we dan. Op de KOA camping aan route 66 met internet en een wasmachine (ja dat gaat gewoon door hahahaha)

Ben vast wel wat vergeten te vertellen maar dat mag Ton doen.

groetjes

Irma

Kern river